Większość repozytoriów dla wielu dystrybucji GNU / Linux zawiera masowe ilości oprogramowania i pakietów; staje się coraz rzadsze, że musisz budować cokolwiek ze źródła (chyba że korzystasz z Gentoo), jednak wielu użytkowników nie wie, jak to zrobić, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Ten samouczek pokaże Ci od początku do końca, jak to zrobić. Używam Arch Linux, więc mogą pojawić się małe dziwactwa, które nieco różnią się od dystrybucji takich jak Ubuntu, ale proces jest prawie identyczny, z wyjątkiem przypadków spełnienia zależności.
Uwaga: ten samouczek zostanie wykonany prawie całkowicie w wierszu polecenia, więc przygotuj się na zabrudzenie rąk i otwarcie okna terminala!
Zbudujemy Pidgin ze źródła. Pidgin to popularny klient czatu z wieloma protokołami, używany do łączenia się z wieloma różnymi czatami jednocześnie, takimi jak Skype i Facebook Messenger (jest tu artykuł na temat Ghacks, pokazujący, jak się z nimi połączyć)
Pidgin jest dostępny w większości repozytoriów dystrybucji, ale pomyślałem, że go zbudujemy, ponieważ jest to prosty, łatwy do wykonania i nie będzie bardzo skomplikowany przy pierwszym budowaniu.
Krok 1: Pobierz źródło
Pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, to zdobyć nasze pliki źródłowe! Możesz je pobrać stąd.
Po ich pobraniu pop otwórz terminal i przejdź do folderu Pobrane (lub gdziekolwiek pobrałeś ten plik archiwalny)
- cd / Pliki do pobrania
Następnie musimy rozpakować archiwum, robimy to za pomocą polecenia „tar”
- tar -xf pidgin-2.12.0.tar.bz2
Uwaga:
-x mówi tarowi, aby rozpakował plik
f mówi tarowi, aby odczytał zawartość archiwum z pliku, takiego jak nasz pidgin-2.12.0.tar.bz2
następnie przechodzimy do katalogu
- cd pidgin-2.12.0 /
Następnie musimy skonfigurować kod źródłowy dla naszej maszyny i upewnić się, że mamy wszystkie niezbędne zależności wymagane do zbudowania źródła.
Zazwyczaj robi się to po prostu przez wpisanie ./configure, jednak wiem, że pidgin popełni błąd, jeśli to zrobisz, ponieważ większość dystrybucji nie ma niezbędnych pakietów do skompilowania dwóch części Pidgin: wymagana do obsługi TCL (starszy język programowania rzadko używane), a także pakiety potrzebne do obsługi „w międzyczasie”, co jest potrzebne do korzystania z Pidgin z „Sametime”, usługą / produktem komunikacyjnym IBM.
Tak więc, chyba że potrzebujesz konkretnej pomocy dla TCL lub Sametime, powiemy naszemu systemowi, aby wyłączał wbudowywanie tych pakietów w Pidgin, omijając w ten sposób naszą potrzebę spełnienia tych wymagań w celu skonfigurowania aplikacji!
- ./ configure —disable-tymczasem –disable-tcl
jeśli wszystko pójdzie dobrze (tak jak w mojej minimalnej instalacji Arch Linux, więc użytkownicy bardziej niezawodnych dystrybucji również nie powinni mieć problemów), na ekranie pojawi się przewijany tekst, w końcu mówiąc:
konfiguracja zakończona, teraz wpisz „make”
…Właśnie to robimy dalej
- robić
W tym momencie zobaczysz całą masę tekstu absolutnie zalanego terminala. Z drugiej strony pójdziesz po kawę, wyprowadzisz psa lub opublikujesz to zdjęcie w mediach społecznościowych, które chciałeś zamieścić i odkładałeś; potrwa to kilka minut (zajęło mi to około 5 minut na moim laptopie)
Gdy to w końcu się skończy, ostatnim krokiem jest instalacja Pidgin!
- sudo make install
Kiedy ściana tekstu jest już gotowa, Ty też!
Uwaga: musiałem się wylogować i zalogować ponownie, zanim Pidgin pojawił się w menu aplikacji. Jeśli nie widzisz, spróbuj tego.
Podsumowując:
- Pobierz plik źródłowy i rozpakuj go.
- Uruchom ./configure
- Uruchom make
- Uruchom sudo make install
Ostatnie słowa
Otóż to! To są podstawy kompilowania aplikacji ze źródła. Niektóre aplikacje są wykonywane nieco inaczej, ale to kolejny temat na kolejny dzień; przekonasz się, że ten proces jest taki sam dla wielu, wielu programów. Więc ciesz się!
Podsumowanie
Nazwa artykułu
Jak budować z kodu źródłowego w GNU / Linux
Opis
Mike wyjaśnia, jak zbudować program ze źródła na urządzeniach GNU / Linux. Używa Pidgin jako przykładu i prowadzi przez wszystkie etapy.
Autor
Mike Turcotte
